Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego
Przechodzący przez rzekę na linie, rysunek rzeźby Przechodzący przez rzekę na linie, rysunek rzeźby

EUROPEJSKA NOC MUZEÓW w Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego / 13 maja 2023 r., 18:00- 24:00. Wstęp wolny!

EUROPEJSKA NOC MUZEÓW
13 maja 2023 r., 18:00- 24:00
wstęp wolny

13 maja (sobota) zapraszamy do Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego UKW!

W ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Muzeów otwieramy swoje progi dla miłośników nocnego zwiedzania. Od 18:00 do 24:00 można bez ograniczeń oddawać się kontemplacji specjalnie przygotowanych na tę okazję wystaw.

Śladami Ambasadora

Ekspozycja poświęcona jest darowiźnie Ambasadora Kazimierza Duchowskiego (1936 - 2021). Unikatowe artefakty pozwalają prześledzić trwającą ponad pół wieku służbę dyplomatyczną Kazimierza Duchowskiego. To nie wystawa o stosunkach międzynarodowych, ani tym bardziej o polityce zagranicznej. To portret osoby malowany skrawkami codzienności, zachowanymi pamiątkami spraw minionych. Podążamy śladami Kazimierza Duchowskiego. Te pierwsze sięgają lat 50. XX w., kiedy brał udział w misji pokojowej w Wietnamie. Następnie widzimy go w ambasadzie PRL w Waszyngtonie (1975 - 1979). W latach 1982-1987 objął funkcję radcy-ministra w ambasadzie w Londynie. Na przełomie lat 80. i 90. XX w. kierował Departamentem Ameryki MSZ. W 1991 r. otrzymał nominację na ambasadora RP w Kostaryce akredytowanym również w Nikaragui, Hondurasie, Salwadorze, Gwatemali, Panamie i Belize, a następnie w Kambodży (1999 ‒ 2005). Na ekspozycji zobaczymy popiersie buddyjskiej Prajnaparamity ‒ personifikacji doskonałej, transcendentnej mądrości. Mądrości świadomej i dalekosiężnej, tej która potrafi dostrzec to, co najważniejsze, która pozwala odróżnić prawdę od ułudy i podążać właściwą drogą. Uwagę zwraca srebrna torebka, którą żona Ambasadora otrzymała od jednego z kambodżańskich ministrów. Torebka zachwyca bogactwem ażurowego ornamentu. Dwa misternie wykonane pawie zdają się poruszać w gęstwinie srebrnych splotów. W jednej z gablot połyskuje iście królewski dar – okazały srebrny puchar od króla Kambodży - Norodoma Sihanouka. W takim sąsiedztwie dość skromnie prezentuje się tradycyjna szata z Filipin. Niech jednak nie zwiodą nikogo pozory. Koszula wykonana została z włókna ananasa. Obrazek wykonany farbą olejną na piórku to z kolei pamiątka z Kostaryki. Subtelny pejzaż przenosi nas na skąpaną słońcem plażę tego rajskiego kraju. A na dokładkę ciekawostka – maleńkie notesiki z 200 autografami, które zdołała zebrać żona Ambasadora. Na kartach znaleźć można wpisy, m.in. Daniela Olbrychskiego, Tadeusza Kantora, Roberta de Niro, Shirley MacLaine, czy Tadeusza Różewicza…

Kabina ciszy z Konsulatu Polskiego w Kolonii

87 segmentów, 50 kg śrub… Niewielki pokoik, a w nim 4 fotele, 2 stoły, 12 krzeseł, razem 2 tony przeźroczystej pleksi. Panie i Panowie, oto kabina ciszy – jedyny tego typu obiekt w rękach cywilnych w Europie. Wygląd nie oddaje masy, ani znaczenia tego tajemniczego miejsca… Kabinę ciszy zamontowano w Konsulacie Polskim w Kolonii w początku lat 70. XX wieku. Trwała zimna wojna, rozmowy prowadzone w placówkach dyplomatycznych były pod szczególną ochroną… W tej dziwnej wojnie nerwów i napięcia, każda podsłuchana informacja była na wagę złota. Kabina działała na zasadzie klatki Faradaya. Ukradkiem wniesione urządzenie służące do rejestrowania rozmów, tu – w kabinie ciszy stawało się bezużyteczne. 49 głośników generujących białe szumy niwelowało działanie tzw. pluskw. Zamontowany w środku sprzęt zapobiegał wyciekowi widma akustycznego. W 2014 roku, Konsulat RP w Kolonii był likwidowany, a kabina – dzięki życzliwości Ministerstwa Spraw Zagranicznych – trafiła do naszego Muzeum. Ponieważ bliźniacze obiekty nadal funkcjonują w wielu placówkach dyplomatycznych (nie tylko polskich), informacje o jej działaniu są tajne. I chociaż dziś kabina jest już odłączona, czasem, gdy jest zupełnie cicho słychać dziwne odgłosy – kto wie, może to echa dawnych rozmów? 

Wystawa jubileuszowa 25. lecia Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego – prewernisaż

W tym roku Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy obchodzi swoje 25. lecie. Chociaż właściwa wystawa jubileuszowa otwarta zostanie w czerwcu, już w maju – z okazji Europejskiej Nocy Muzeów – zapraszamy na preludium! Zobaczyć będzie można obiekty rzadko udostępniane, m.in. dzieła z kolekcji Wandy i Karola Poznańskich. Wśród nich grafiki Jana Piotra Norblina oraz rysunki Michała Płońskiego. Nie dość na tym, bo oto pierwszy raz pokażemy również prace z pinakoteki Tadeusza Skowrońskiego – kierującego w latach 30. XX w. Poselstwem Polskim w Brazylii. Co ciekawe, na ekspozycji znajdą się obrazy samego Skowrońskiego, który nie tylko był zawodowym dyplomatom, ale też akwarelistą.  Zapraszamy również na podróż po zakamarkach ludzkiej psychiki – tak bowiem można określić możliwość obcowania i doświadczania portretów z cyklu „Panorama czasu dokonanego” pędzla Mariusza Kałdowskiego. Artysta utrwalił na płótnie Rodaków, którzy zapisali się w historii polskiej emigracji. Malarz posługując się paletą żywych barw stworzył duchowy pejzaż postaci. Patrząc na twarze spoglądające z ram obrazów, trwamy w atmosferze wyczekiwania i napięcia. Bohaterowie dzieł Kałdowskiego chcą o sobie opowiedzieć. W tym tłumie emocji każdy znajdzie cząstkę siebie. Jako że zbiory Muzeum są różnorodne, taka też musi być wystawa, dlatego nie zabraknie militariów 2. Korpusu Polski oraz pamiątek przekazanych przez Polonię z całego świata. 

Najnowsze nabytki: elementy wyposażenia międzywojennego Poselstwa Polskiego w Rio de Janeiro i pamiątki po Tadeuszu Skowrońskim (1896 – 1986) – pośle nadzwyczajnym i ministrze pełnomocnym II RP

W ubiegłym roku, zbiory Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego Wydziału Historycznego UKW powiększyły się o spuściznę po Tadeuszu Antonim Skowrońskim (1896 – 1986), polskim dyplomacie, przedwojennym pośle nadzwyczajnym i ministrze pełnomocnym w Rio de Janeiro. To największa darowizna od ponad 20 lat i druga co do wielkości w historii naszej placówki. W sumie obejmuje ponad 600 obiektów. Z okazji Europejskiej Nocy Muzeów zaprezentujemy jej część, m.in. porcelanę, szkło, srebra i meble z Poselstwa Polskiego w Rio de Janeiro, dzieła sztuki, archiwalia oraz fragment księgozbioru. Zbiór niezwykle różnorodny, bo też życiorys Tadeusza Skowrońskiego zaliczyć można do nietuzinkowych i barwnych.  Już w wieku zaledwie 23 lat objął stanowisko drugiego sekretarza Poselstwa Polskiego w Rzymie. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Imponujący szlak bojowy zakończył w październiku 1920 r. Brał udział w międzynarodowych konferencjach – w Londynie, Paryżu, Pradze, uczestniczył w rokowaniach w Brukseli dotyczących Wileńszczyzny (kwiecień 1921), nie zabrakło go w Belgradzie na posiedzeniu ekspertów ekonomicznych Małej Ententy oraz na pierwszej Międzynarodowej Konferencji Ekonomicznej w Genui (wiosna 1922). Był delegatem na międzynarodowej konferencji w Lozannie (1923). W 1924 r., objął stanowisko kierownika referatu Bliskiego Wschodu, wkrótce otrzymał stopień radcy ministra. W1927 r. został sekretarzem Poselstwa Polskiego w Brukseli, dwa lata później – pierwszym sekretarzem Poselstwa Polskiego w Bernie. W 1935 r. objął kierownictwo Konsulatu Generalnego w Amsterdamie, a 1 marca 1938 r., odebrał nominację na stanowisko Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Rzeczpospolitej Polskiej w Rio de Janeiro. Służbę dyplomatyczną za oceanem pełnił do września 1945 r., kiedy to Brazylia cofnęła uznanie Rządowi RP na Uchodźstwie. Utworzył Komitet Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, organizował pomoc przybywającym do Brazylii uchodźcom. Wraz z żoną Chrystyną zbierali datki. Szacuje się, że na adres Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie przesyłał z Rio de Janeiro kilka ton produktów pierwszej potrzeby rocznie. Po wojnie Tadeusz Skowroński pozostał na emigracji, był wykładowcą na papieskim Uniwersytecie Katolickim w Rio de Janeiro. W Brazylii założył pierwszą montownie ciężarówek Mercedes-Benz. W latach 60. XX w. przeprowadził się do Rzymu. A jesień życia spędził we Fryburgu Szwajcarskim. Tam też zmarł. Spuścizna skrywa jeszcze niejedną tajemnicę, nadal jest badana i opracowywana. Tym bardziej warto ją zobaczyć!

Gorąco polecamy ofertę innych bydgoskich muzeów: Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego, Muzeum UKW, Muzeum Wodociągów,  Muzeum Wojsk Lądowych, Muzeum Fotografii, Muzeum Kanału Bydgoskiego, Muzeum Oświaty, Muzeum Mydła i Historii Brudu, a także instytucji kultury: Galerii Miejskiej bwa, Galerii „Gdańska 5”, Młynów Rothera, Kujawsko-Pomorskiego Centrum Kultury, Pałacu Ostromecko, Muzeum Legend Szyperskich Barka „Lemara”, Opery Nova, Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej, KPSOSW nr 1 im. Braille'a, a także IPN – delegatura w Bydgoszczy.

Szczegóły programu: kulturawzasiegu.pl

Zachęcamy do udziału w konkursie pieczątkowym towarzyszących Europejskiej Nocy Muzeów.

Weź udział w KONKURSIE, odwiedź obiekty biorące udział w Europejskiej Nocy Muzeów, zbierz minimum 6 stempli, które otrzymasz w kasach i wygrywaj nagrody!

Tej nocy po prostu nie można przespać!

PATRONAT MEDIALNY:

4 logotypy medialne Ekspress Bydgoski, Kultura w zasięgu, Radio Pik. TVP3 Bydgoszcz