W marcu minęły trzy lata od śmierci naszego donatora – Kazimierza Duchowskiego (1936 – 2021). Panu Ambasadorowi zawdzięczamy kolekcję będącą znakomitym źródłem wiedzy o służbie zagranicznej oraz protokole dyplomatycznym, a także o historii i kulturze krajów, w których Kazimierz Duchowski przez niemal pół wieku pełnił swoją misję. Zbiór przekazała do Muzeum Pani Barbara Teresa Duchowska.
Kolekcja tworzy portret osoby malowany skrawkami codzienności. Zachowane pamiątkami spraw minionych pozwalają podążać śladami naszego donatora. Te pierwsze sięgają lat 50. XX w., kiedy Kazimierz Duchowski brał udział w misji pokojowej ONZ w Wietnamie. Następnie widzimy Go w Instytucie Polskim w Londynie, gdzie piastował stanowisko zastępcy dyrektora (1967-1972). Wkrótce został I sekretarzem ambasady PRL w Waszyngtonie (1975 - 1979). W latach 1982-1987 objął funkcję radcy-ministra w ambasadzie w Londynie. Na przełomie lat 80. i 90. XX w. kierował Departamentem Ameryki MSZ. W 1991 r. otrzymał nominację na ambasadora RP w Kostaryce akredytowanym również w Nikaragui, Hondurasie, Salwadorze, Gwatemali, Panamie i Belize, a następnie w Kambodży (1999 ‒ 2005).
Czym możemy się pochwalić? Na pewno archiwalnymi zdjęciami misji pokojowej w Wietnamie dokumentującymi życie codzienne mieszkańców Indochin. Mamy również popiersie buddyjskiej Prajnaparamity ‒ personifikacji doskonałej, transcendentnej mądrości. Uwagę zwraca srebrna torebka, którą żona Ambasadora otrzymała od jednego z kambodżańskich ministrów. Torebka zachwyca bogactwem ażurowego ornamentu. Dwa misternie wykonane pawie zdają się poruszać w gęstwinie srebrnych splotów. W srebrze wykonany jest również puchar od króla Kambodży podarowany Kazimierzowi Duchowskiemu. Przypomnijmy, Bydgoszcz i Kambodżę dzieli niemal 10 tysięcy kilometrów. Służba dyplomatyczna w tak odległym i obcym kulturowo miejscu wymaga wielkiej otwartości i ciekawości świata.
Maleńkie notesiki skrywają setki autografów znanych osobistości, które Barbara Duchowska wytrwale zbierała. Na kartach znaleźć można wpisy, m.in. Daniela Olbrychskiego, Tadeusza Kantora, Roberta de Niro, Romana Polańskiego, Gustawa Holoubka, Tadeusza Różewicza, Maryli Rodowicz, Ireny Santor, Jerzego Połomskiego, Bernarda Ładysza, Wiktora Zina, czy Adama Kiliana.
To nie koniec ciekawostek z tej kolekcji. Bo oto kolejne: tradycyjna koszula z Filipin – wykonana z włókna ananasa, miniaturowy obrazek z Kostaryki malowany na ptasim piórku, cygara z Hondurasu, czy pamiątkowa szpila do krawata od prezydenta Ronalda Regana.
Dodajmy do tego, setki programów wizyt państwowych, zaproszeń na uroczystości, menu wystawnych obiadów, obszerne wykazy korpusu dyplomatycznego, wizytówki, legitymacje, listy akredytacyjne, dokumentację działalności charytatywnej i wiele, wiele innych.
Muzeum Dyplomacji i Uchodźstwa Polskiego jest muzeum uniwersyteckim, które swoje zbiory zawdzięcza wyłącznie donatorom. To właśnie dzięki takim postaciom jak Kazimierz Duchowski możemy odkrywać przed zwiedzającymi różne aspekty historii – tej pięknej, chwalebnej, trudnej i bolesnej.
oprac. A. S. Jankowska